Over de zomer van 2017

Over de zomer van 2017

Over de zomer van 2017. De zomer die eeuwig leek te duren. Die warmte en licht bracht. En die opeens – zoals voorspeld en toch onverwacht – transformeerde tot de herfst. De herfst van 2017.

Al een aantal keer dacht ik dat het zover was. Het rook naar herfst, ken je die geur? Ik vind het lekker ruiken. En ik voelde het aan het puntje van mijn neus dat opeens koud was. Net als de rest van mijn lijf overigens, omdat ik me weigerde over te geven aan dit nieuwe seizoen en te lang zomerkleding bleef dragen.

Want deze zomer, de zomer van 2017 zou ik graag vast blijven houden. Omdat hij zoveel mooie momenten kende. En ook spannende, gekke, verdrietige en magische ogenblikken bracht. Tijdens deze zomer voelde ik dat ik leef. Ik voelde dat ik besta. En er mag zijn. Dat het prima is te zijn wie ik ben. Met alles wat daarbij hoort. Net als jij. Ook jij bent mooi zoals  je bent.

Dapper

Tijdens deze maanden heb ik veel geleerd. Over een veelheid aan dingen. En al deze lessen koester ik. Al het moois, grappigs, pijnlijks en liefs. Ik houd het allemaal vast. En neem het mee. Met opgegeven hoofd stap ik dapper de herfst in. Kijk ik reikhalzend uit naar wat dit seizoen me gaat brengen, leren. En ben ik benieuwd wat ik allemaal te geven heb.

Ik wens ook jou een geurige, leerzame, soms koude, natte en vooral gezellige herfst toe. Met warme chocolademelk en vooruit: een flinke dot slagroom.