29 mrt Muisjes en stoepkrijt
De reset die ook wel Coronacrisis wordt genoemd, is speciaal. Iedereen is het met mee eens, zeker weten. Dagen die normaal gesproken gevuld zijn met werk, hobby’s, bezoeken aan het café en afspraken met vrienden, knallen bijna uit elkaar van leegte. Het is stil op straat. Doodstil.
Overal ontstaan hartverwarmende initiatieven. Een georganiseerd applaus voor de helden uit de zorg. Een concert op de parkeerplaats van het verpleeghuis. Een warme maaltijd voor de vuilnisman die wél elke dag de straat op gaat. Mijn kinderen maakten met stoepkrijt een tekening voor de buurvrouw die nu nauwelijks buiten komt.
RESET
Ik vind het prachtig hoe deze periode zoveel moois bij mensen losmaakt. Sociale media staan bol van positieve en hoopvolle boodschappen. De nodige creatieve en hilarische quarantainefilmpjes komen voorbij. Naast de beperkingen die we allemaal keihard voelen, ik voel ze ook hoor.
Ik noemde Corona zojuist een reset. Een kans ook. Want dat is het. Allemaal krijgen we de mogelijkheid ons leven onder de loep te nemen. Ben ik nog blij met mijn baan? Waarom ben ik die cursus nog steeds niet gaan volgen? Waarom speel ik al zolang toneel? Kleine en grote vragen. Denk eens na over de keuzes die je ooit maakte. En vraag je vervolgens af of je daar nog steeds achter staat.
CHAMPAGNE
Wil je wielrennen? Koop en fiets en rossen maar! Wil je die onbereikbare jongen jouw liefde verklaren. Doen! Wel via sociale media graag. En kijk maar wat er gebeurt.
Wat ík graag wil? Iets kleins maar: een bruine boterham met muisjes. Niet omdat er een kind is geboren. Maar gewoon. Omdat ik dat super lekker vind. En het me blij maakt.
Wat kan het leven toch simpel zijn. En als alles straks voorbij is, proost ik met een groot glas champagne op een bijzondere periode. En loop ik in polonaise zonder de nu zo broodnodige anderhalve meter afstand. Wie doet er met me mee?