06 Jun De prinses en de pad
Graag struin ik door de bossen. In mijn eentje heb ik zo flink wat kilometers afgelegd en een veelheid aan gewassen en dieren gespot. Zo ook vele kikkers en zelfs af en toe een verdwaalde dikke pad. Het is voor mij op dit soort momenten schier onvermijdelijk om in sprookjesstemming te komen. Want padden en kikkers kunnen veranderen in…Juist. Prinsen.
Toen ik onlangs tijdens een van mijn wandelingen een enorme pad aantrof, nam ik de gok en gaf het prachtexemplaar – dat ik met een vingervlugge beweging wist te vangen – een kus…
Want, let op mannen: zoals veel jongens – lees mijn jongste – dromen van een voetbalcarrière a la Lionel Messi, hebben veel meisjes levendige fantasieën over sterke helden en stoere ridders. Ja, ik was daar als deerne ook schuldig aan. Hoopte ontvoerd te worden door een slechterik om vervolgens door een echte held gered te worden. Met wie ik uiteraard snel daarna in het huwelijksbootje stapte. (Ik had de jurk al uitgekozen).
Verre koninkrijken
Als ik de meiden beluister, weet ik dat ook zij dagdromen over knappe prinsen die hen op witte paarden meevoeren richting verre koninkrijken. Hoewel ze trouwens eveneens graag Katy Perry willen zijn om in een goed gevulde Kuip aan te treden met liveband en legio danseressen met dikke dansmoves.
Als manlief en ik de kinderen iets willen meegeven, is het dat ze alles kunnen wat ze willen. Zo heeft onze achtjarige dochter na vierenhalf jaar te hebben geploeterd in het zwembad haar A-diploma gehaald. Omdat ze weet dat de aanhouder wint. En gewonnen heeft ze: Bam! Haar tweelingzus verraste iedereen door als een ware zeemeermin door het door velen gevreesde ‘gat’ te duiken en haar C-diploma binnen te hengelen.
Prinsessen in nood
De romantische kinderfantasieën van onze meiden zullen in de toekomst dan ook wel veranderen in een puberaal en later volwassen wereldbeeld. Waardoor ze beseffen dat je verantwoordelijk bent voor je eigen portie levensgeluk. En inderdaad, dat niet alles op een presenteerblaadje wordt aangeleverd of op een knol komt aangewaggeld. Maar dat je zelf je nek moet durven uitsteken en je eigen geluk deels kunt regisseren. En dat zo’n prins misschien knap is en in een enorm kasteel met bioscoop en indoorbowlingbaan woont, is best aardig. Maar een kerel die een normale baan heeft, je als volwaardig en volleerd ziet én bovendien niet de hele dag op zoek is naar prinsessen in nood, is beter toch?
Gebeeldhouwde man
De pad die ik in het bos kuste, veranderde overigens niet in een prins. Of niet meteen in ieder geval. Misschien moet het eerst volle maan worden. Tref je dus een veel te mooie en bijna gebeeldhouwde man met een kroontje in het bos aan, stuur hem dan even richting mij. Hij hoeft me niet te redden ofzo, maar misschien kan hij goed koken of lapt hij graag ramen. Ik heb daar als carrièretijger geen tijd voor…